ŞARL BODLER. DÜŞMƏN

Baudiler

              

                              Ma jeunesse ne fut qu’un ténébreux orage,
Traversé çà et là par de brillants soleils ;
Le tonnerre et la pluie ont fait un tel ravage,
Qu’il reste en mon jardin bien peu de fruits vermeils.

+

Gəncliyim keçdi qaranlıq dolu tufan sayağı,

Parlayardı günəşin şölələri hərdənbir.

İldırımlar və yağışlar elə sarsıtdı bağı,

Onun al meyvələrindən qalan beş-on dənədir.

+

Yetişdi indi payız fəsli ağlımın, zəkamın,

Gəlib zaman çalışam indi bellə, dırmıqla.

Elə dəlib su ki, hər yerdə dəliklər yaranıb,

Qəbrə bənzərli; torpaq işlənib gərək yığıla.

+

O çiçəklər ki, nə vaxtdan mən həsrətindəydim,

Taparmı, bilmirəm, selin-suyun yuyub-yediyi,

Yerdə möcüz qida ki, canda o, qüdrət yaradar.

+

Aman! Əfsus! Yeyər Zaman bizim həyatı hər an,

Qarı Düşmən sinəmiz üstdə —  parçalar, dağıdar,

Güc alar, canlanar, artar o, içdiyi qandan.

fransızcadan tərcümə

18.10.16

Samara