Çiynində dünyanın ağırlığı var,

Əliboş getməyin özü çətindir,

Bir çəngə otu da mal qabağına,
Qaldırb atmağa heyin yox idni.

                      ———

Divara söykənib baxırsan yola,
Görür, tanımırsan kim keçib gedir.

Hərdənbir dayanıb kimsə salamlar:

“Nə var, Qismət dayı, kefin necədir?”

                          ——

Axar gözlərinin yaşı sel kimi,
Ovcunla sildikcə dayanmaz, axar,

“Ay bala, görürsən necəliyimi,
Mənə indən belə nə gün var daha…”

                     ——-

Nə Şuşa görmüsən, nə də Kəlbəcər,
Ağdamda olmusan nə də bir dəfə.

Gördüyün Salyandır, bir də deyirlər,
Xəstə aparmısan İran tərəfə…

                           ————

Cənnət Qarabağdan nə gül üzmüsən,
Dərman havasını udmusan nə də.

Əsgər göndərmişdin, gəldi üstünə,

Tabutu bayrağa bürünmüş nəvə.

                              —-

“Ağamaoğlan!” deyib, qonşu, ağlama,

Nə qədər ağlasan, qayıdan deyil.

Zirvə söhbətinə bel də bağlama,
Tanrıya məlumdur hamının yeri.

                             ——

Təzə güllər apar qəbrinin üstə,

Ələ al özünü, qonşum, ağlama,
Salam verib-alsan, üzün də gülsə,
Bəlkə də xoş gedər Ağamoğlana…

19. 12. 2020, Samara