İldəki fəsillərin sayı dördə bərabər,

Eləcə dörd fəsil var insanın ruhunda da.

Onun çılğın Yazı var, könlü istəyən qədər

Bütün gözəllikləri içə bilir doymadan.

 +

 Yay gəlib yetişəndə çeynəməyə dadlıdır

Bal şirinliyi yığmış cavanlığın saqqızı.

Və onu xəyalları elə qanadlandırır,
Göylərə qalxır hətta; yetişəndə Payızı,
+

Yığır qanadlarını, sakit guşə axtarır,

İş və qayğı bilədən dumana göz zilləmək

Məzədir – gözəl şeyə indi görmədən baxır,
Çəpər dibindən axan çeşmə görünməyən tək.

 +

Qışında rənglər sönük, mənzərəsə eybəcər,

Öləri təbiəti budur – neyləyə bilər?

mart 1818

ingiiscədən tərcümə

14-15.04. 2024, Samara

+++++++++++++

JOHN KEATS

The Human Seasons

Four Seasons fill the measure of the year;

     There are four seasons in the mind of man:

He has his lusty Spring, when fancy clear

     Takes in all beauty with an easy span:

 

He has his Summer, when luxuriously

     Spring’s honied cud of youthful thought he loves

To ruminate, and by such dreaming high

     Is nearest unto heaven: quiet coves

 

His soul has in its Autumn, when his wings

     He furleth close; contented so to look

On mists in idleness—to let fair things

     Pass by unheeded as a threshold brook.

 

He has his Winter too of pale misfeature,

Or else he would forego his mortal nature.