Архив тегов | MƏKTUB

OĞLAN MƏKTUB ALIB

 

 

Bir məktub bir dünya veribdir ona,

Səadət – ölçüsüz, kağızsa kiçik.

Baş vurub həyəcan dalğalarına,

Zərfi yelkən kimi açır tələsik.

 

Bəlkə dağlar yıxar güclü qolları,

Bir parça kağızı tuta bilməyir.

Bəlkə də sətirlər vüsal yolları,

Büdrəyir, mənzilə çata bilməyir.

 

Oğlanın arzusu, istəyi gəlib,

Bir parça kağızda nələr var, nələr…

Məktub yox, bir qızın ürəyi gəlib,

Sinə tək titrəyir, çırpınır əllər…

 

Kağız adisə də, adiləşərmi,

Sətir cərgələrdə boy atan istək?

Bir dünya sevincin səbəbi kimi,

Bəlkə də bir ömür əzizlənəcək…

 

                                                                     29 oktyabr 1974, Ərəbqardaşbəyli

YOL AZIB POÇT QATARI…

 ata evi

Yol azıb poçt qatarı,

Məktubun quş qatarı.

Çoxdan poçt qutuları,

Bağlanıbdır üzümə.

 

Mürəkkəbmi qurudu,

Yoxsa qələm qırıldı,

Bacım, bəlkə yoruldun –

Niyə gəlmir kağızın?

 

Dostluq ötən həvəsdi,

Qardaş aranı kəsdi.

Niyə əllərin əsdi,

Ay anam, ay yazanım?

 

Günüm qürbət eldədir,

İki gözüm yoldadır.

Soyuq məni öldürür,

Məktub gəlmir qızınam.

 

Anam, bacım, qardaşım,

Yuxularım qarışdı.

Kağızdı bir qarışlıq –

Yazın sözün düzünü…

 

10-20 mart 1993 Samara

F. Tyütçev. DÖŞƏMƏ ÜSTDƏ…

F.İ TYÜTÇEV

Döşəmə üstdə  elə çömbələrək,

Bir qalaq məktubu yığıb önünə,

Və onları soyumuş bir kül tək,

Götürərək bir anlığa, atırdı yenə.

Tanış vərəgləri bir-bir alaraq,

Elə qəribə baxırdı ki, deyəsən,

Tərk edib getdiyi bədənə baxar,

Beləcə yəqin ruh yüksəkdən.

Vardı burda nə qədər, ah, yəqin,

Yaşanılmış- yanmış ömr əsəri.

Qətlə yetmiş fərəhin, həm eşqin,

Nə qədər, ah, acı dəqiqələri…

Dayanıb bir kənarda səssizcə,

Diz üstə çökməyə də hazırkən,

Məni dəhşət və qüssə aldı, necə,

Yanımdakı bu sevimli kölgə.

1858