Bizim dünyanımızı qocalar hərlər,

Vurnuxurlar kinli siçanlar sayaq

XİN arayışına inansaq əgər,
Yaşları yetmişdən artlq olaqcaq.

 +

Döyüşdə olublar, kef çəkiblər həm.

Ömür uzadıblar dualarıyla.

Əldə saxlayırlar cilovu möhkəm,
Hərçənd əllərini üzür podaqra.

 +

Onları səhərlər boğur öskürək.
Baxırlar süfrəyə gözlərində cin,

Manna sıyığını yenə görərək,

Prezidentləri Yer Kürəsinin.

 +

Dünya qocaların əllərindədir,
Çöhrələr maskadır burda elə bil.

Yazlar – yumurtalı sabun ətirli,

Qışlardan kamfora qoxusu gəlir.

 +

Bu dünyada nə söz, mahiyyət nə də,

Bu dünyada nə qan, nə də göz yaşları.

Mənim taleyimin, elə sənin də,
Rolu yox, eləcə ömür yaşarıq.

 +

Verirlər partlatmaq onlar əmrini,

Bilirlər sərhədlər harda olacaq.

Dünya qocaların əllərindədir,
Yuxuları gəlmir gecələr ancaq.

 + 

Qızsa görüşdədir sevgilisiylə,

Quş qıyıltısından diksinir meşə..

Dünyanı qocalar hərlərir belə,

Ancaq yuxuları çəkilir ərşə.

 + 

Şişir  ağaclartda tumutcuq artıq,

Oğlanlar hay vuyrur: “At belinə, hey!”
Vicdandan itidir həsəd, paxıllıq,

Qoymur ki, qocalar dincələ bilə!

 + 

Keçilmiş, yenilmiş məsafələrə,

Müdhiş hesab çəkər saralmış dırnaq.
Bizim dünyamızı qocalar hərlər,
Girncdirlər yuxu əlində ancaq!

1962 (1964?)

ruscadan tərcümə

27. 11. 2022, Samara

+++++++++

Александр ГАЛИЧ

НЕОКОНЧЕННАЯ ПЕСНЯ

Старики управляют миром,
Суетятся, как злые мыши,
Им по справке выданной МИДом,
От семидесяти и выше. Читать далее →