Qıvrılıb ilan tək yumağa dönür,
Ürəyin başında cadu edir gah,
Gah ağ pəncərəyə günlər uzunu,

Qonur  göyərçin tək, quruldayaraq.

Gah bənzər qırovda parıltılara,

Şəbbünun ətri tək mürgüyə hopar.

Hökmən o, gizlicə ancaq aparar,
Bil ki, nə sevincin, rahatlığın var.

Qüssəli skripka yalvarışında,

Elə şirin-şirin hönkürə bilir,

Hələ ki, naməlum gülüşdə hətta,

Onu kim sezirsə, dəhşətə gəlir.

1911

ruscadan tərcümə

11.03. 2024, Samara

++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

Любовь

То змейкой, свернувшись клубком,
У самого сердца колдует,
То целые дни голубком
На белом окошке воркует, Читать далее →

Səni mənə vəd edib nə Tanrı, həyat nə də,

Mənim deyilsən hətta gizli önduyumumla.

Gecə niyə qaranlıq  astanamın önündə,
Kəngidin, səadətmi canını üzmü. Belə?

Çıxmaram, qışqırmaram: “Mənim  yeganəm ol, ah,

Ölüm saatınacan elə yanımda ol sən!”

Qu quşunun səsiylə danışıram mən ancaq,

Ədalət və həqiqət tanımayan ayla mən.

1915

ruscadan tərcümə

04. 03. 2024, Samara

 ++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

Не выйду, не крикну: «О, будь единым,
До смертного часа будь со мной!»
Я только голосом лебединым
Говорю с неправедною луной.

Ты мне не обещан ни жизнью, ни Богом,
Ни даже предчувствием тайным моим.
Зачем же в ночи перед темным порогом
Ты медлишь, как будто счастьем томим?

1915 г.

 Qara duvaq altda sıxıldı əllər…

“Bu gün rəngin belə ağarıb nədən?”

— Ona görə ki, mən acı kədərlə,

Onu içirtmişəm məst olunca mən.

Səndələyib çıxdı. Unudarammı?

Çəkdiyi əzabdan ağzı əyildi…

Qaçdım, məhəccərə əl də vurmadın,
Oaçıb qapıyacan onu izlədim.

Nəfəssiz qışqırdım: “Zarafat idi,
O bütün olanlar. Getsən, ölərəm.

Müdiş təbəssümlə və sakit dedi:

“Dayanıb özünü soyuğa vermə”.

1911

ruscadan tərcümə

03. 03. 2024, Samara

 ++++++++++

Анна АХМАТОВА

Сжала руки под темной вуалью…
«Отчего ты сегодня бледна?»
— Оттого, что я терпкой печалью
Напоила его допьяна. Читать далее →

Müdriklik yox – təcrübə; təşnəni söndürməyən,
Ürəkvuran bir içki.

Gəncliksə bazargünü ibadəti kimiydi,
Unudaram çətin ki…

Məşəqqətli yolları keçmişəm mənə həmdəm,
Olmayanla nə qədər!

Məni sevəndən ötrü səcdələr eləmişəm,

Ürəkdən kilsələrdə.

Ən unutqanı oldum bütün unutqanların,

Sakitcə illər axar,

Qəmli gözləri, öpüş bilməyən dodaqları,
Görmərəm daha heç vaxt.

1913

ruscadan tərcümə

01. 03. 2024, Samara

+++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

 Вместо мудрости — опытность, пресное
Неутоляющее питье.
А юность была как молитва воскресная…
Мне ли забыть её? Читать далее →

Küləklə, şaxtayla döyüldüyümdən,

Xoş idi qızınam od qabağında,

Ancaq ürəyimə göz olmadım mən,

Onu orda məndən oğurladılar.

 +

Yeni il şənliyi keçir möhtəşəm,

Bayram güllərinin saplağı nəmli.

Sinəmdəsə artıq mən eşitmirəm —
Susub cırcırama titrəmələri.

 + 

Oğrunu tanımaq çətin deyildi —
Xəbərdar elədi gözləri məni,
Amma qorxuram ki, indi, lap indi,
Özü qaytaracaq qənimətini.

1914

ruscadan tərcümə

29. 02. 2024, Samara

++++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

Ах! не трудно угадать мне вора,
Я его узнала по глазам.
Только страшно так, что скоро, скоро
Он вернет свою добычу сам. Читать далее →

Sən indi elə ağır, elə sönüksən indi,

Şöhrətdən və arzudan dönüb əl götürəndən.

Mənə əzizliyinsə dəyişməyib, həmindir,
Tutqun olsan nə qədər, yenə sevimlisən sən.

 +

Çirkindir gecələrin, şərab içirsən indi,

Ayırmırsan aşkarı yuxuda gördüyündən.

İztirablı gözlərin amma yaşıl rənglidir,

Rahatlıq tapmamısan görünür şərabda sən.

 +

Ürəksə istəyir ki, tezliklə ölüm gələ,

Lənətləyir taleyin  müdhiş yavaşlığını.

Tez-tez gətirir indi qərbdən əsən küləklər,
Sənin qınaqlarını və yalvarışlarını.

 +

Sənə dönməyə ancaq cəsarətim çatarmı?

Bu günlər vətənimin solğun səması altda,

Bacardığım oxumaq, bir də xatırlamaqdır,

Sənsə cürət eləmə məni salasan yada.

 +

Beləcə günlər keçir, çoxaldaraq kədəri

Sənin üçün Tanrıya, yalvarım necə, söylə?

Doğru anladın: sənə mənim sevgim elədir,

Öldürə bilməmisən onu sən özün belə.

1911

ruscadan tərcümə

25. 02. 2024, Samara

++++++++++++++++++

Анна АХМАТОВА

Так дни идут, печали умножая.
Как за тебя мне Господа молить?
Ты угадал: моя любовь такая,
Что даже ты не мог ее убить.

Ты пьешь вино, твои нечисты ночи,
Что наяву, не знаешь, что во сне,
Но зелены мучительные очи, —
Покоя, видно, не нашел в вине.

И сердце только скорой смерти просит,
Кляня медлительность судьбы.
Все чаще ветер западный приносит
Твои упреки и твои мольбы.

Но разве я к тебе вернуться смею?
Под бледным небом родины моей
Я только петь и вспоминать умею,
А ты меня и вспоминать не смей.

А ты теперь тяжелый и унылый,
Отрекшийся от славы и мечты,
Но для меня непоправимо милый,
И чем темней, тем трогательней ты.

1911 г.

Bacarmırıq axı vidsalaşmağı,

Dolaşırıq elə çiyin-çiyinə.

Artıq axşam düşür, qaranlıqlaşır,
Susuram, sən fikrə getmisən yenə.

 +

Kilsəyə girərik, ölü duası,
Görərik oxunur. Nikah və vəftiz.

Çıxarıq, baxmadan bir-birimizə,

Niyə hami kimi yaşamırıq biz?

 +

Əzik qarı üstdə qəbiristanım,

Oturub bir nəfəs dərərik ya da.

Ağacla zəngin ev şəkli cızarsan,
İkimiz yaşarıq səninlə orda.

1917

ruscadan tərcümə

24. 02. 2024, Samara

 +++++++++++++

Анна АХМАТОВА

Или сядем на снег примятый
На кладбище, легко вздохнем,
И ты палкой чертишь палаты,
Где мы будем всегда вдвоем. Читать далее →