Köçəri xırda quş ovucda əsir,
Nə sığala baxır, yeməyə nə də.

Bütöv bir dünyanın təəssürləri,
Muncuq gözlərində yaşayır indi.

+

Üzüm saplağı tək zərif ayağı,
Metal həlqəlidir, həlqə yazılı.

Biləcək yazını hər kəs oxuya,
Hardan uçub gəlib çatıb mənzilə.

+

Sirdir indiyəcən, necə uçurlar,

Qitədən-qitəyə, azmadan yolu.

Vətəndən vətənə hər il köçürlər,

Nə qədər uçalar, qanad yorulmur.

+

Qərib də köçəri, quş deyil ancaq,

Fəsil dəyişəndə düşməz həvəsə.

Nə yollar bağlıdır, nə mənzil uzaq,
Nə də saxlayanı, durub gedərsə.

+

Bəlkə təbiətin sınıb saatı,
Gedişin, gəlişin vaxtını demir.

Quşları haylayan, aparan səda,

Qəribin içində nədənsə dinmir.

+

Buxov, qandal yoxdur ayaqlarında,

Çağıran olsa da, çətin ki, uçar.

Tapılar günlərin bir günü morqda,
Ayaq barmağında nömrəsi də var.

06.04.2018

Samara