Prof. Rafiq Əliyev «Hüriyyət» qəzetinə veriyi müsahibədə deyib ki, Azərbaycandakı ziyalılar bir əlin barmaqlarıyla sayıla bilərlər

“Böyük ziyalı”nınin qəribə ziyalılıq meyarı var. “Bir əlin beş barmağı qədər” – biri özü, qalır dörd nəfər. İlqar Məmmədov ziyalı deyil? Novruzəli Məmmədov ziyalı deyildi? Əqidələrinə görə türmədə yatan gənclər ziyalı deyillər? “Lenin, sənin hər sətrini dönə-dönə əzbərlədim” yazıb SSRİ dövlət mükafatını alan Bəxtiyar Vahabzadə ziyalı idi? İsmayıl Şıxlının necə ziyalı olduğunu bir dəfə şəxsən müşahidə etmişəm – bu, ayrı məsələdir…Rafiq Əliyev gündə gedib İlqar Məmmmədovun yatdığı türmənin qabağında piket keçirməkdənsə, ən azı iki nəslin mənəvi yarımçıqlığını və yararsızlığını sübut etməyə çalışır. “Belə böyük ziyalılar yetərincə çox idi…” Bəlkə adlarını desin? Elçibəydən başqa sovet dövründə dissident olub? Bəlkə professor R. Əliyev özü rus (və yəhudi) ziyalıları kimi türmələr, düşərgələr görüb?

Ölkənin belə ağır vaxtında onun faciə qəhrəmanlarıınının adlarını (sağların) ya xatirələrini (ölənlərin) tapdamaq ziyalıya yaraşmaz.