Marina TSVETAYEVA

CAVANLIĞIM

                          II

 

Dünən göyərçindim, cadugər – sabah,

Vaxtdı, cavanlığım, deyək “əlvida”.

Əsmərim, dayanaq üzü küləyə,

Gəl ovut bacını, qəlbi kövrəyi.

 

Atəş çax od rəngli tumanınla sən,

Cavanlığım mənim! Ey əsmər bədən!

Cavanlığım mənim! Könül talanım!

İndi də çal- oyna, ovunsun canım!

 

Səmavi şalınla qasırğa qaldır,

Şıltağım! Səninlə boğaza qədər,

Şənləndik! Indi də çal-oyna, od sal,

Qızılım! Əlvida, sağ-salamat qal!

 

Səbəbsiz toxunmur əlinə əlim,

Sənə sevgilim tək vida deyirəm.

Qəlbimdən, ruhumdan çıxardım daha,

Səni, cavanlığım! Yeri yadlara!

 

                 23 oktyabr 1921

tərcümə: 28.09. 2014 Samara