Ərəstun və Məmmədhüseyn

                               qardaşlarına

Uçmuşdu kosmosa Qaqarin artıq,

Uçmuşdu Titov da Tereşkova da.

Bizsə qonşulara gedib baxırdıq,
O vaxtlar hələ də televizora.

+

Ucalırdı qazma borularından

Yığılma antenna evin yanında.

Bacadan çıxaraq burulub gedən,
Tüstü aşağıda itirdi ondan.

+

Televizor özü ağ-qara, xırda,

Üstündə örtüyü zərif, bahalı.

Kiçik bir otağa yığılardılar,
Arvadlı-kişili kənd adamları.

+

Novruzda sevimli “Arşın mal alan”,

Konsertlər, teatr tamaşaları…

Bayram süfrəsini yarımçıq qoyan,
Ekran qabağına qaçan da vardı…

+

“Neftçi” oynayanda kişilərindi

Televizor —  hamı azarkeş, dəli.
Otaq da elə bil irilənirdi,
Hamıya çatırdı, nə qədər gələ.

+

Başlara qoşaraq mən də başımı,
Qonşuya gedərdim hər gün az qala.

Başqaydı ekranda geyim, danışıq,
Alar, ovsunlardı qəlbi uzaqlar…

+

Bəkə qonşu evdə balaca ekran,
Dünyaya açılan pəncərə idi.

Qapı açıq idi kim gələ, haçan –

Budur düşündürən məni indi də…

10. 03. 2019

Samara