Владислав Ходасевич

Вечер

 

Ayaq altı sürüşkən,
Külək əsdi, qar yağır.

İlhai, nədir bu qəm!

Tanrı, bu nə ağrıdır!

 

 

Ayaltı dünyan zülüm,
Zalımsan özün də sən.

Hər şeyin sonu ölüm –

Yaradırsan bəs nədən?

 

 

Heç kimdə yox izahı, —
Ömür gedəndə niyə

Gəzmək həvəsi qalır,

Oxumaq istəyi də.

 

             1922

Ruscadan tərcümə

26.03. 2019, Samara

 

Вечер

 

Под ногами скользь и хруст.

Ветер дунул, снег пошел.

Боже мой, какая грусть!

Господи, какая боль!

 

 

Тяжек Твой подлунный мир,

Да и Ты немилосерд,

И к чему такая ширь,

Если есть на свете смерть?

 

 

И никто не объяснит,

Отчего на склоне лет

Хочется еще бродить,

Верить, коченеть и петь.

23 марта 1922