Sarı işıqlardır yuxumdan yanan,
Və xırıldayıram yuxuda yaman:

— Dayan, ayaq saxla, ayaq saxla bir,

Müdrik insan ummaz gecədən xeyir!

Səhər də ürəyə yatmır heç ancaq

Oyanmır əvvəlki həvəs içində,

Siqaret çəkirsən ya acqarına,
Ya da xumarlıqdan elə içirsən.

—

Göy ştof içilir meyxanalarda,

Süfrələr ağarır masalar üstdə.

Təlxəyin və lütün cənnəti burda,

Özümsə elə bil quşam qəfəsdə.

Kilsədə üfunət, yarıqaranlıq,

Dyakonlar buxur tüstülədirlər.

Yox, yox, kilsədə də nə varsa – ayrı,
Lazım olan kimi deyildir heç də.
—

Dağa dırmaşıram qaranəfəs mən,
Başıma bir əngəl gəlməsin deyə.

Albalı görünür dağ ətəyindən,

Qızılağac kölgə salır zirvəyə.

Sarmaşıq örtəydi barı yamacı,

Ürək sevinərdi bunun özünə.

Nə isə olaydı, ayrı cür ancaq…

Lazım olan kimi deyildir heç nə!

—

Gedərəm çölləmə, çay qırağıyla,
Həndəvər işıqlı, tanrı yox ancaq.

Çiçəkdir, baxanda sağa, həm sola,
Bilmirəm yol harda sona varacaq.
Yolun qırağında qalın bir  meşə,

Orda pusqudadır Baba-Yaqalar.

Yorucu bu yolun sonunda isə,
Edam kötükləri, bir də baltalar.

—

Hardasa nizamla rəqs edir atlar,
Hərəkət rəvandır, həvəssiz ancaq.

Yol boyu heç nə yox qəlbinə yatan,

Hər şey yol sonunda kəlləmayallaq.

İndi nə kilsədə, nə meyxanada,
Bilirsən təmiz nə, müqəddəs nədir.

Hər şey ayrı cürdür, uşaqlar, daha,
Lazım olan kimi heç nə yox indi.

1968

ruscadan tərcümə

06. 03. 2022, Samara

+++++++++++

ВЛАДИМИР ВЫСОЦКИЙ

Моя цыганская

В сон мне – желтые огни,

И хриплю во сне я:

– Повремени, повремени, –

Утро мудренее!

Но и утром всё не так,

Нет того веселья:

Или куришь натощак,

Или пьешь с похмелья.

—

В кабаках – зеленый штоф,

Белые салфетки.

Рай для нищих и шутов,

Мне ж – как птице в клетке!

В церкви смрад и полумрак,

Дьяки курят ладан.

Нет! И в церкви все не так,

Все не так, как надо.

—

Я – на гору впопыхах,

Чтоб чего не вышло.

А на горе стоит ольха,

А под горою вишня.

Хоть бы склон увить плющом,

Мне б и то отрада,

Хоть бы что–нибудь еще…

Все не так, как надо!

—

Я тогда по полю, вдоль реки.

Света – тьма, нет бога!

А в чистом поле васильки,

Дальняя дорога.

Вдоль дороги – лес густой

С Бабами–Ягами,

А в конце дороги той –

Плаха с топорами.

—

Где–то кони пляшут в такт,

Нехотя и плавно.

Вдоль дороги все не так,

А в конце – подавно.

И ни церковь, ни кабак  –

Ничего не свято!

Нет, ребята, все не так,

Все не так, ребята!

1968