Anlam, sülh yaranıb aralarında.
Keçir səfərləri qovğasız indi.
Şama yollanırlar qışda arxayın,
Yaydasa gedirlər Yəmənə əmin.
Bunlara görə də Ev Yiyəsinə,
Onlar dua, təzim qoy eləsinlər!
Yedirtdi onları çəkəndə aclıq,
İndi qorxudan da çıxarıb artıq.
20. 08. 2022, Samara
Elə ki, Allahın köməyi gələr,
Çıxarsan döyüşdən qələbəylə sən,
Onda görərsən ki, necə kütlələr,
İman gətirirlər Allaha birdən.
Elədə təriflər Tanrına söylə,
Tövbə et, sən ondan üzr də dilə,
Tövbə edəni o bağışlar hökmən.
19. 08. 2022, Samara
De: Sübhün yiyəsindən,
Sığınacaq dilərəm:
Onun iradəsindən,
Yaranmışın şərindən,
Qaranlığın şərindən —
Aləmi bürüyəndə.
Qadınların şərindən –
Düyünə üfürəndə.
Və hasidin şərindən –
Həsədini görəndə.
18.08. 2022, Samara
Üzbəüz, diz-dizə, ya da yanaşı,
Oturub edəsən söhbəti ancaq.
Elə iki nəfər olarsa – yaxşı,
Yoxsa dil deyəni eşitmir qulaq.
+
Elə iki kəlmə danışan kimi
Cavab verəndə ya soruşulana,
Bir də görürsən ki, yanındakının,
Çevrilib nə vaxtdan üzü o yana.
+
Onun da çox vacib mövzusu vardır,
O da qonşusuyla danışır demə.
“Məni eşidirsən? Fikrin hardadır”?
“Qulağım səndədir, sözünü kəsmə…”
+
Hər kəsin ağzında yarımçıq sözü,
Ürəyi deşilir – yox eşidənsə.
Döyülür əsəblə qonşunun dizi:
“Məni eşitmirsən sən heç deyəsən…”
+
Bir də görürsən ki, qızanda ağzın,
Girib telefona yoldaşın başı.
Dizinə, çiyninə döşəmək azdır —
Bir qapaz salasan başına yaxşı.
+
Şəhərin adamsız sonra yerində,
Gəzib-dolanasan belədən-belə.
Kimsəni görmədən həndəvərində,
Danışasan elə özün-özünlə.
+
Surətinə uyğun, özünə bənzər,
Deyilir yaradıb insanı Tanrı.
Bəlkə də ondandır təkliyimiz də,
Nemətdir, bilinmir qiyməti, qədri.
18. 08. 2022, Samara
Əlləri qurusun Əbu Ləhəbin!
Məhvi özünün də yetişər yəqin!
Malından, qazanıb topladığından,
Fayda görməyəcək bu rəzil insan.
Alovlanan odda yanacaq hökmən,
Arvadı olacaq odun gətirən.
Boynunda ciyəsi xurma lifindən.
18. 08. 2022, Samara
O –Allahdır, o – təkdir,
Əzəldir, gələcəkdir.
Var olub doğulmadan,
Yox ondan doğulan da.
Nə tapılar bənzəri,
Nə də var bərabəri.
17. 08. 2022, Samara
Mehriban, bağışlayan
Allahın adı ilə!
Bu ali addır hər an,
Gələn ürəkdən dilə.
+
Ucadan uca Tanrı,
Əlçatmazdadır yeri.
Var edən yoxluqları,
Yaradan aləmləri.
+
Divan günündə hakim,
Səcdə qılırıq sənə.
Həyat fəna, biz –heçkim,
Möhtacıq köməyinə.
+
Möminlərin rəhbəri-
Düz yolla bizi apar.
Lütfünə layiqlərin,
İziylə bizi apar.
+
Fəqət yol azanların,
Sənin qəzəbinə ya
Gələnlərinsə, Tanrı,
Yoluna bizi qoyma.
16.08. 2022, Samara
İsadan mirzələr və fariseylər,
Belə deyirdilər indi gileylə:
“Dost olur o hər cür günahkar ilə,
Yeyir onlarla bir süfrədə hələ.”.
+
Elə ki, eşitdi İsa söhbəti,
Söylədi onlara bu rəvayəti:
«Yüz qoyunu varsa əgər birinin,
Və bu yüzün biri itərsə bir gün,
Çöldəcə qoyaraq doxsan doqquzu,
Getməzmi birinin dalınca özü?
Tapıb boynuna da mindirər hələ,
Gəlib şadlıq elər dostları ilə.
+
Bilin: Tövbə etsə bircə günahkar,
Tanrıya yəqin ki, daha xoş olar,
Günah işləməyən, doğru yol gedən,
Doxsan doqquz mömin ibadətindən.
+
On dirhəmi olan bir qadın əgər,
Bir dirhəm itirisə, səy ilə məgər,
Evi süpürməzmi şam işığında?
Dirhəm tapılarsa, dincələr onda.
Yığar qonşuarı, deyər mənlə bir
Sevinin, tapmışam dirhəmi axır.
+
Tanrı mələkləri sevinir belə,
Haçan bir günakar tövbə eləyər.
+
Bir kişinin iki oğlu var idi,
Bir gün atasına kiçik söylədi:
“Mülkdən mənə düşən nə var, ver mənə”.
+
Ata əməl etdi oğul deyənə,
Nə malı, dövləti vardısa onun,
Böldü arasında iki oğlunun.
Kiçiksə payına düşəni yığdı,
Uzaq bir ölkəyə səfərə çıxdı.
Kefə, əyləncəyə qatıldı orda,
Xərclədi pulunu, tükəndi var da.
Birdən o ölkəyə üz verdi aclıq,
Tikəyə möhtacdır kiçiksə artıq.
+
Bir yerlidən kömək istədi oğlan,
O da qoydu onu donuza baxan
+
Hazırdı yeməyə donuz yeyəndən,
Ancaq verən yoxdu tör-tökündü də.
+
Sonra ağla gəlib dedi: «Nə qədər.
Bizim evimizdə çalışır nökər,
Bol çörəyi vardır hər birinin də,
Burda mən acından ölürəm indi.
+
Atamın yanına dönüb deyərəm:
«Tanrının və sənin qabağında həm,
Günah işləmişəm, məndə ləyaqət
Yox oğlun adlanam, göstər mərhəmət,
Bu gündən biri say nökərlərinən”.
+
Və ata evinə döndü yenidən.
Atası uzaqdan onu görəndə,
Rəhmi gəldi, ona doğru qaçaraq
Əzizlədi, öpdü, qucaqlayaraq.
+
Oğul dedi: «Ata, çox günahlıyam,
Yoxdur ləyaqətim oğul sayılam”.
+
Atasa əmr etdi tez nökərlərə:
«Ən yaxşı paltarı gətirin bura.
Paltarı tək olsun ayaqqabısı,
Verin barmağına üzük də taxsın,
Ətlik dananı da çəkin meydana,
Gərək yeyib-içək indi şadyana.
Çünki oğlum mənə ölü kimiydi,
Dirildi. İtmişdi – tapılıb indi”.
+
Tarladaydı böyük oğul bu anda,
Qayıdaraq evə yaxılaşanda,
Gəldi qulağına nəğmə səsləri,
Çağırıb yanına o, bir nökəri,
Soruşdu: «Qurulan bu şənlik nədir?»
Söylədi: “Qardaşın sənin gəlibdir.
Şənlik eləyirlər, danə kəsiblər”.
+
Darıxdırdı böyük oğlu bu xəbər,
Girmək istəmirdi içəri indi,
Atası çıxaraq onu səslədi.
Oğlusa söylədi: “Ata, budur mən,
Neçə ildir sənin xidmətindəyəm.,
Mənə heç çəpiş də veməmisən sən,
Yığışıb dostlarla vaxt keçirəm şən.
Malını, mülkünü fahişələrlə,
Dağıdan oğlunsa gələndə, belə
Qarşıladın, ətlik dana də kəsdin.
+
Ata dedi: “Oğul, sən yanımdasan.
Qardaşına görə biz belə şadıq,
Çünki dirilibdir, ölüydü axı.
İtkin sayılırdı, tapılıb axır”.
14. 08. 2022, Samara
Getdi səhər tezdən məbədə İsa,
Eşidib tez ora axışdı xalqsa.
İsa da yerdəcə əyləşib indi
Məbəddəkilərə öyüd verirdi.
Bu zaman mirzələr və fariseylər,
Məbədə girdilər, özləriyləsə,
Onlar gətirdilər bir qadını da,
Günahkar bilərək onu zinada.
Qadını ortaya onlar çəkərək,
Dedilər: “Müəllim, xalq bilə gərək,
Buna nə deyirsən. Bunun günahı
Ağırdır. Zinaya yol verib axı!
Hökmən daşaqalaq gərək edilə,
Musa qanununun budur tələbi.
İndi sözün nədir?” Bu qayda ilə,
İsanı azdrmaq istəyirdilər.
İsa da əyləşib başı aşağı,
Elə nəsə yazır, cızıb torpağı.
Birdən dikələrək söylədi: “Əgər
Sizdə günahsız kəs varsa bir nəfər,
Qoy elə birinci daşı o atsın”.
Çömbəlib yenidən İsa sonrasa,
Torpağın üstündə yazırdı nəsə.
Duyaraq xəcalət, vicdan ağrısı,
Böyükdən kiçiyə qədər hamısı,
Tələsik tərk edib məbədi getdi,
Tək qalmışdı İsa qadınla indi.
Təzədən başını qaldıran zaman,
İsa gördü təkcə qadındır qalan.
Dedi: “hakimlərin hara getdi bəs?
Səni mühakimə etmədi heç kəs?”
Qadınsa söylədi: “Heç kəs, İlahi!”
İsa ona dedi: “Get və bir daha,
Günah etmə. Amma gərək biləsən:
Səni mühakimə eləmirəm mən.
12.08. 2022, Samara
Otuzsəkkizinci il on iki yanvar,
Sabah yenə bayram – köhnə təzə il.
Şəhərdə hələ də yanır yolkalar,
Otuz yeddi gedən yarım ay deyil…
—
Gəlib hər yerindən SSRİ-nin,
Yığılıb Kremlə çoxlu deputat.
Gözəl otelllərdə yatırlar şirin,
Qarınları toxdur, yerləri rahat.
—
Onlar üç-dörd günün qonağıdırlar,
Sovet parlamenti belə işləyir:
Dalbadal və qərar dalınca qərar,
Keçir bir andaca, həmişə yekdil.
—
Varan yox fərqinə burda heç nəyin,
Qanun qüvvədədir qoymamış səsə.
Maraqlı deyildir heç kimə rəyin,
Qərarı Stalin özü veribsə…
—
Komanda verən tək sədrlik edən,
Əllər meşə kimi ucaldı zalda!
Ah, görürəm böyük Üzeyri də mən,
Şəkildə…Qaldırıb əlini o da…
—
Dünən “Koroğlu”nu, “Arşınmalçı”nı,
Yazan əl – qoşulub başqa əllərə.
Gəl indi cəlladın əlini tanı,
Hansı qana batıb, neçə min kərə…
—
Müşfiq güllələnən bir həftə deyil,
Qanı qurumayıb, yuyulmayıbsa.
Cəsədi də isti, fəqət kimi bilir –
Dənizə leş kimi atılmayıbsa…
—
Ah bu əl qaldrmaq…İkisi birdən,
Qalxanda məğlubuq, təslimiksə biz,
Birini qaldırıb “yekdil” səs verən,
Düşür ayaqlara müqavimətsiz…
—
Əlini qaldırıb şərə “hə” deyən,
Ağır cinayətə sayılr şərik.
Əlinə yiyəlik edə bilməyən,
İnsanın, əlbəttə, günahı böyük…
—
Otuz səkkizinci ilin şəklinə,
Uzun zamandır ki, baxıram hərdən.
Dahi Üzeyrimiz səs verir yenə,
Baxıb əllərimi gizlədirəm mən…
10. 08. 2022, Samara
xeyrulla xayal 