Balaca meşəyə bu, bənzər xoş hekayədir,
Sarmaşıb sərinlədir onun bal sətirləri.

Buraxmır oxucunu şirin bu yerdən gedə,

Durur ürəyi dolu, o da getmir irəli.

 + 

Sübh ya gecə şehindən, vaxtaşırı hiss edir,

Soyuq dancılar necə qəfil üzünü dəlir,

Zaman-zaman yayılan nəğməni ki, eşidir,

Harda kətanquşunun dolaşdığını bilir.

 +

Ah! Ağ bu sadəliyin qüdrəti var nə qədər!

Bu incə hekayənin qüdrəti fövqəladə,
Təşnə olmuşamsa da mən həmişə şöhrətə,

Uzanmağa hazıram mən bu dəqiqələrdə,

 +

Həqiranə ot üstdə, hönkürtüləri ancaq

Qəmli birəbitdənə çatan o kəslər sayaq.

27 fevral 1817

ingiliscədən tərcümə

27-28. 2024, Samara

QEYD:

Təxminən 1470-ci ildə yazılmış “The Floure and the Leafe“ adlı anonim alleqorik poemanın müəllifi  Kitsin zamannında səhvən Çoser sayılırdı.

 ++++++++++++++++

JOHN KEATS

SONNET WRITTEN  ON THE BLANK SPACE OF A LEAF AT THE END OF CHAUCER`S TALE OF  “THE FLOWRE AND LEAFE”

This pleasant tale is like a little copse:
The honied lines do freshly interlace,
To keep the reader in so sweet a place,
So that he here and there full hearted stops; Читать далее →