1

Yenə payız gəlir Tamerlan kimi,

Arbat döngələri sükuta dalır.

Dumandan seçilmir yaxın tikili,
Orda yol keçilməz, qaralıb qalır.

Budur, bu da son hədd! Və hiddət yatır,
Kar olub dünyanı sanki qulağı…

İncil qocalığı – bu həm əzəmət,

Bu həm də ən acı Hefsiman ahı…

Halalca malındır burda nə varsa,
Leysanda bir qalın divar qatı var.

Şöhrət – oyuncaqdır, yadlara qalsın,
Get evə, heç nə də gözləmə daha.

1947-58

Ruscadan tərcümə

21.04. 2020, Samara

 

БОРИСУ ПАСТЕРНАКУ

И снова осень валит Тамерланом,
В арбатских переулках тишина.

За полустанком или за туманом
Дорога непроезжая черна.
Так вот она, последняя! И ярость
Стихает. Все равно что мир оглох…
Могучая евангельская старость
И тот горчайший гефсиманский вздох.

Здесь всё тебе принадлежит по праву,
Стеной стоят дремучие дожди,
Отдай другим игрушку мира — славу,
Иди домой и ничего не жди.

1947—25 октября 1958
Ленинград