1
Yenə payız gəlir Tamerlan kimi,
Arbat döngələri sükuta dalır.
Dumandan seçilmir yaxın tikili,
Orda yol keçilməz, qaralıb qalır.
Budur, bu da son hədd! Və hiddət yatır,
Kar olub dünyanı sanki qulağı…
İncil qocalığı – bu həm əzəmət,
Bu həm də ən acı Hefsiman ahı…
Halalca malındır burda nə varsa,
Leysanda bir qalın divar qatı var.
Şöhrət – oyuncaqdır, yadlara qalsın,
Get evə, heç nə də gözləmə daha.
1947-58
Ruscadan tərcümə
21.04. 2020, Samara
БОРИСУ ПАСТЕРНАКУ
И снова осень валит Тамерланом,
В арбатских переулках тишина.
xeyrulla xayal 