Otuzsəkkizinci il on iki yanvar,

Sabah yenə bayram – köhnə təzə il.
Şəhərdə hələ də yanır yolkalar,
Otuz yeddi gedən yarım ay deyil…

 —

Gəlib hər yerindən SSRİ-nin,
Yığılıb Kremlə çoxlu deputat.

Gözəl otelllərdə yatırlar şirin,
Qarınları toxdur, yerləri rahat.

 —

Onlar üç-dörd günün qonağıdırlar,
Sovet parlamenti belə işləyir:

Dalbadal və qərar dalınca qərar,
Keçir bir andaca, həmişə yekdil.

 —

Varan yox fərqinə burda heç nəyin,

Qanun qüvvədədir qoymamış səsə.

Maraqlı deyildir heç kimə rəyin,

Qərarı Stalin özü veribsə…

 —

Komanda verən tək sədrlik edən,

Əllər meşə kimi ucaldı zalda!

Ah, görürəm böyük Üzeyri də mən,
Şəkildə…Qaldırıb əlini o da…

 —

Dünən “Koroğlu”nu, “Arşınmalçı”nı,
Yazan əl – qoşulub başqa əllərə.

Gəl indi cəlladın əlini tanı,
Hansı qana batıb, neçə min kərə…

 —

Müşfiq güllələnən bir həftə deyil,
Qanı qurumayıb, yuyulmayıbsa.

Cəsədi də isti, fəqət kimi bilir –

Dənizə leş kimi atılmayıbsa…

 —

Ah bu əl qaldrmaq…İkisi birdən,
Qalxanda məğlubuq, təslimiksə biz,
Birini qaldırıb “yekdil” səs verən,

Düşür ayaqlara müqavimətsiz…

 —

Əlini qaldırıb şərə “hə” deyən,
Ağır cinayətə sayılr şərik.

Əlinə yiyəlik edə bilməyən,

İnsanın, əlbəttə, günahı böyük…

 —

Otuz səkkizinci ilin şəklinə,
Uzun zamandır ki, baxıram hərdən.

Dahi Üzeyrimiz səs verir yenə,
Baxıb əllərimi gizlədirəm mən…

10. 08. 2022, Samara