Etməyin heç kəsi mühakimə siz,
Siz də mühakimэ edilməyiniz.
+
Bu gün mühakimə etsəniz necə,
O məhkəmə sizi gözlər eləcə.
+
Özgələrə hansı ölçü tutsanıız,
Ölçüləçəksiniz o ölçüylə siz.
+
Çöpü qardaşının gözündə görən:
Öz gözündə tiri görmürsən nədən?
Tiri öz gözündən, ikiüzlü, sən,
Çıxar ki, gözündən qardaşının da
Görüb çıxarasan çöpü sən onda.
+
Müqəddəs sayılan, olan nə varsa,
İtlərə atmayın, donuzlarasa.
Mirvari tökməyin – tapdalayarlar,
Sizi dağıdarlar qayıdıb onlar.
+
Diləyin – verilər istədiyiniz,
Əgər axtarsanız – taparsınız siz.
Döysəniz – qapını açarlar, zira,
Döyənə açırlar, tapır axtaran.
+
Varmı aranızda elə bir insan,
Oğlu ondan çörək istəyən zaman,
Ovcuna daş qoyar? Ya balıq əgər
İstəsə, bir ilan götürüb verər?
+
Kinli olsanız da, siz, beləliklə,
Övladlarınıza istədikləri,
Neməti verirsiz; şübhə yox onda,
Beləcə, əlbəttə, Göy Atanız da,
Nemətlər verəcək istəyənlərə.
+
Ədalətli rəftar başqalarınndan,
İstəyən kəs özü gərək hər zaman,
Elə rəftar edə başqalarıyla —
Qanundur, nəbilər deyib həm belə.
+
Dar qapıdan girin, bilin ki, məhvə
Aparan qapılar gendir həmişə,
Belə qapılardan çoxları gedər.
Həyata açılan qapılarsa dar,
Yolları ensizdir; buna görə də,
Onları dünyada az insan tapar.
+
Tanıyın yalançı peyğəmbərləri:
Qoyun dərisində gələrlər onlar,
İçdə quduz qurddur ancaq hər biri.
+
Onlar tanınarlar meyvələriylə
Üzümmü yığırlar onlar göyəmdən,
Ya qanqaıl kolundan əncir dərirlər?
+
Yaxşı ağac verər yaxşı da meyvə,
Ağac bəd olarsa, meyvə də bəddir.
Meyvəsi bəd ağac kəsilməli və
Doğranıb ocağa atılmalıdır.
+
Meyvəsi tanıdar yəni onları.
+
Girə bilmz Səma Ərazisinə,
Mənə hər “İlahi, İlahi” deyən .
Girəcək Atamın İradəsini
Qəbul edən, ona həm boyun əyən.
+
O gün bir çoxları mənə deyərlər:
İlahi! İlahi! Sənin adından,
Qatılmadıqmı biz öndeyərliyə?
Qovan cinləri biz deyildik məgər?
Hər biri o çoxlu məcüzələrin
Tək sənin adınla axı yarandı!
+
Onda mən onlara elərəm elan:
Mən tanımamışam sizi heç zaman.
Məndən uzaq olun, qanun pozanlar!
+
Beləcə mən sizə indi deyəni,
Eşidib onlara əməl edəni,
O ağıllı kəsə bənzədirəm ki,
Möhkəm daş üstündə evini tikir.
Nə qədər yağsa da, daşsa da çaylar,
Tufan olsa da, o ev salamat qalar.
Çünki onun daşdan bünövrəsi var.
+
Kim ki, dediyimə qulaq asaraq,
Əməl eləmirsə sözümə ancaq,
Bənzəyir ağılsız o insana ki,
Evini qumların üstündə tikir.
Yağsa, çaylar daşsa, tufan da əgər,
Qopsa, xarabaya o ev çevrilər.
+
İsa sözlərini bitirən zaman,
Xalqı təlimiylə elədi heyran.
“Heç zaman farisey, ya da ki, mirzə,
O dediklərini deməyib bizə.
Danışır ixtiyar sahibi kimi,
Sanki Tanrı verib ona bu hökmü”.
08-09.08. 2022, Samara
xeyrulla xayal 