Нобелевская премия

 

Qovulub üzülmüş vəhşiyəm daha,

Hardasa insanlar işıqda, sərbəst.

Düşüblər dalıma hayla, harayla,

Qaldıra bilmirəm başımı mənsə.

 

 

Gölməçə qırağı, meşə qaranlıq,
Kəsilib yıxılmış küknarın tiri.

Hər yerdən, hər yerə yolum bağlanıb,

Nə olur, qoy olsun, vecimə deyil.

 

 

Axı nə xəbislik törətmişəm mən,
Bəlkə bədəmələm, qatiləm ya da?

Doğma torpağımı tərənnüm edən,
Şeirimi oxuyub aləm ağladı.

 

 

Dursam da məzarın astanasında,

Fəqət inanıram, gələr bir zaman –

Xeyir, xeyirxahlıq ruhu sarsıdar,
Rəzillik və kinin gücünü hökmən.

1959

Ruscadan tərcümə

19. 01. 19

QEYD: Bu şeir 1958-ci ildə B. Pasternaka Nobel mükafarı veriləndən sonra SSRİ-də ona qarşı başlanan gözümçıxdı və gözdənsalma kampaniyasına cavab kimi yazılmışdır.