Kimdi qapısını açan volyerin?

Kim buraxıb çölə yırtıcıları?

Zülmətin bağrından bir gecə yarı,
Çıxıblar, sayları bir neçə yüz min.

 —

Qarşıya çıxanı dağıdır onlar,
Yıxılır insan da, daş tikili də.

Çoxdur vəhşilərin itkiləri də

Ancaq hər birinin beş əvəzi var.

 —

Süngü tək sancılar, ox kimi batar,

Topa mərmidirlər, tüfəngə güllə,

Dişi, dırnağıyla, elə boş əllə,

Dağıdar, talayar – buryata nə var?

 —

Var ağı, sarısı, qarabənizi,

Apollon üzlülər, gözü qıyıqlar,

“Allah əkbər!” deyən, xaç çəkən də var,

Hər biri qan tökür, hər biri əzir.

 —

Onlar bir-birinə indi bənzəyir,
Hər biri buryatdır, rusdur hər biri.

Onlar tərk edəndən birgə volyeri,
Cinayətləri bir, ölümləri bir.

 —

Buryat gedə bilmir daha irəli,

Ya heyi qalmayaıb, ya da ayağı,

Gözlərin alası, çəpi, qıyığı,
Bir anın içində qalır bərəli.

 —

İndi bu yürüşdə hər gəbərəndən,

Bostan müqəvassı düzəldib əgər,
Assan dirəklərdən sərhədə qədər,
Bəlkə  çəkindirər buryatı hərbdən…

—
Volyer qapısını açansa bəlkə,
Dərin xumardadır qan qoxusundan.

Uçulur tikili, yıxılır insan,

Millət parçalanır, dağılır ölkə…

 

 

20. 05 2022, Samara