Не плачь, не морщь опухших губ…

Ovun, büzülməsin daha dodağın,

Şişib ağlamaqdan, qırış da düşər.

Yaz isitməsinin qalan qasnağı,

Yenicə quruyur, dağıdıb eşmə.

Ovcunu sinəmdən götür, əzizim,

Cərəyan qoşulmuş tellərik indi.

Yenə şığıyarıq bir-birimizə,

Bir də görərsən ki, hiss edilmədən.

İllər ötüb-keçər, ərə gedərsən,

Unudarsan nədir kasıb məişət.

Qadınlıq, əlbəttə, böyük əməldir,

Ağlı başdan almaq – böyük şücaət.

Qadın çiyinləri, əlləri boynu –

Mənə möcüzədir,  önündə elə

Riqqətə gəlirəm mən ömrüm boyu,

Sadəcə bir nökər məhəbbətiylə.

Amma ki hüznlü dairəsinə

Alıb gecə məni necə sıxırsa,

Baş alıb getməkdir ümdə istəyim,

Ayrılıqlara da artır ehtiras.

1947

Ruscadan tərcümə

09.11.2014 Samara