Həyat dolu fontan, əziz, sevgili!

İki qızılgüldür sənə hədiyyəm.

Yatır ürəyimə sənin lal dilin,
Şairsən göz yaşı tökməyində də.

 

 

Ətrafa səpilən gümüş gilələr

Səpilir üstümə soyuq şeh kimi.

Sevinc dolu çeşmə, ax, tökül hələ,
Dinsin zümüməndə sirli keçmişin.

 

 

Məhəbbət fontanı, qəmli, kədərli.

Sualım yenə də mərmərinədir:
Tərif söylədiyin uzaq ölkədir,

Fəqət Mariyadan heç nə demədin.

 

 

Hərəmə zavallı və solğun çıraq!

Belə unutqansan yəni doğrudan?

Ya bəlkə Mariya, Zarema ancaq,
Şəkildir, surətdir, xəyaldan doğan?

 

 

Narahat yuxusu bəlkə xülyanın,
Kimsəsiz zülmətdə yaradıb, çəkib?
Ruhin müəmmalı idealını,
Ani görünənlə belə həkk edib?

 

1824

Ruscadan tərcümə

18.03. 2020, Samara

 

 

ФОНТАНУ БАХЧИСАРАЙСКОГО ДВОРЦА

 

Фонтан любви, фонтан живой!
Принес я в дар тебе две розы.
Люблю немолчный говор твой
И поэтические слезы.

 

Твоя серебряная пыль
Меня кропит росою хладной:
Ах, лейся, лейся, ключ отрадный!
Журчи, журчи свою мне быль…

 

 

Фонтан любви, фонтан печальный!
И я твой мрамор вопрошал:
Хвалу стране прочел я дальной;
Но о Марии ты молчал…

 

Светило бледное гарема!
И здесь ужель забвенно ты?
Или Мария и Зарема
Одни счастливые мечты?

 

Иль только сон воображенья
В пустынной мгле нарисовал
Свои минутные виденья,
Души неясный идеал?