Franciscae meae laudes

 

Mən təzə nəğmələr deyərəm sənə,

Ey cavan maralım, rəqs eləyirsən,

Mənim ürəyimin təkliyində sən.
Tərtəzə çələnglə bəzənsin alnın.

Ey incə qadın,

Məim kimilərin günah yuyanı!

 

Sanki səxavətli Leta suyusan,

İçirəm mən sənin şirin busəni,
Ötürsən maqnitin cazibəsini.

Sən gəldin xilaskar bir ulduz kimi,

Ağır fəlakətə yaxınkən gəmi…

Götür mehrabına sən ürəyimi!

 

Ləyaqətlə dolu  hovuzsanmı sən
Ya əbədi gənclik fəvvarəsisən?

Hökm elə yenidən açılsın səsim!

 

O zaman ki günah qasırğaları,
Süpürdü yolları və çığırları,
İlahə, biz gördük sən xilaskarı

 

Natəmiz olanı oda qaladın,
Kobud nə vardısa, sən hamarladın,

Sağaldı, bərkidi xəstə olan da.

 

Ac bir yolçuyamsa, karvansarasan,
Qaranlıq gecəmə işıq salırsan.

Məni haqq yoluyla daim apar sən.

Ver mənə gücündən, bərkisin canım,
Suları mülayim, məlhəm hamamım,

Ətrafa xoş, şirin ətir yayanım!

Çanağım üstündə daim işıqlan,

Dualı, serafik suya salınan,
Mənə sədaqətlik kəməri olan!

 

Qiymətli daşlarla parıldayan cam,
Dadlı-duzlu  çörək və ləziz təam,
İlahi şərabım, ah, Fransiskam.

 

Şeir latınca orijinalından tərcümə edilib

29-30.08. 2018

Samara

[i] Mənim Fransiskamın tərifi (latınca)