1960-cı illər

Salyan. “Kosmos” adlı kinoteatr.

Axşam seansında “Spartak” gedir.

Çoxu kişilərdir zaldakıların,
Oğlan uşağı da az deyil hərçənd,

Rus dilində gedir filmi Kubrikin — 

Yarı başa düşən, yarı düşməyən.

Gərginik az qalır ekranı yırta,
Can verir meydanda qladiator.

Qiyama qaldırır xalqı Spartak,
Azadlıq uğrunda qan tökür oğul.

Nizami qoşunu vurub yıxaraq,
Qullar yürüş edir Romaya doğru.

Ancaq film boyu yerlilərimin,
Elə marağı yox ölüm-dirimə.

Səhnəyə Varinya çıxanda ancaq

Ah çəkən, öskürən var neçə yerdə.

Biri qonşusuna deyir: “Buna bax!

Guya arvaddılar bizimkilər də…”

18. 12. 2019, Samara