Çay axır hay-küylə, sular qabarıb,
Sakitcə oturub tənha balıqçı,
Sahildə, fikrini tilov aparıb,

Ürəyini suyun sərini açır.

Belecə oturub o dinləyir hərdən,

Necə öləziyir, yatır bu  axın.

Gözünün önündə suları birdən

Yarıb yaş bədənli çıxır bir qadın.

—

Danışır onunla, oxuyur hələ:

Ey ağıl və hiylə işlədən insan!
Ölümcül bürküdə nə üçün belə,
Sudan törəməmi sən çıxarırsan?

Əgər anlasaydın suyun dibində,
Günü balıqların xoş keçir necə,

Suya atılardın yəqin ki, sən də,
Qəmin çəkilərdi suya girincə.

—

Həm sevimli günəş sevimli ay həm,
Günəşin qoynuna sevinclə girər.

Görürsən onların üzünü hökmən,
Sudam çıxan zaman ikiqat gözəl.

Mavi dərinliyə dönən bu dərin,

Ucalıq səni cəlb eləmirmi bəs?

Əbədi damlada canlanan əksin,

Oyatmrmı suya girməyə həvəs?

—

Çay axır hay-küylə, qabarıb sular,

Yalın ayaqları islanıb onun.

Qəlbində nədənsə indi qüssə var,
Sanki əziziylə söhbəti olub.

Danışır onunla, oxuyur qadın,

Yəqin gəlib çatıb onun saatı

Qadın onu çəkir, o atır addım…

Bir daha onları görən olmadı.

1778

almancadan tərcümə

23-24. 04. 2022, Samara

++++++++++++++

Johann Wolfgang von Goethe

Der Fischer

Das Wasser rauscht, das Wasser schwoll,
Ein Fischer sass daran,
Sah nach dem Angel ruhevoll,
Kuehl bis ans Herz hinan:
Und wie er sitzt und wie er lauscht,
Teilt sich die Flut empor,
Aus dem bewegten Wasser rauscht
Ein feuchtes Weib hervor.

—
Sie sang zu ihm, sie sprach zu ihm:
Was lockst du meine Brut
Mit Menschenwitz und Menschenlist
Hinauf in Todesglut?

Ach wuesstest du, wie’s Fischlein ist
So wohlig auf dem Grund,
Du stiegst herunter wie du bist,
Und wuerdest erst gesund.

—

Labt sich die liebe Sonne nicht,
Der Mond sich nicht im Meer?
Kehrt wellenatmend ihr Gesicht
Nicht doppelt schoener her?
Lockt dich der tiefe Himmel nicht,
Das feucht verklaerte Blau?
Lockt dich den eigen Angesicht
Nicht her in ewigen Tau?

—

Das Wasser rauscht, das Wasser schwoll,
Netzt ihm den nackten Fuss,
Sein Herz wuchs ihm so sehnsuchtsvoll,
Wie bei der Liebsten Gruss.
Sie sprach zu ihm, sie sang zu ihm;
Da war’s um ihn geschehn:
Halb zog sie ihn, halb sank er hin,
Und ward nicht mehr gesehn.
                1778