ALEKSANDR PUŞKİN. QIŞ AXŞAMI

161

Qara pərdə çəkir boran  səmaya,
Fırladaraq qarlı burulğanları.

Vəhşi heyvan kimi ulayır o gah,
Körpə uşaq kimi gah da ağlayır.

Evin əfəlləmiş damında birdən,
Tərpədir hay-küylə köhnə bəlimi.

Qapı-pəncərəni döyür o bəzən,
Yubanan ya azan yolçular kimi.

Bizim komanınsa gedib hay-hayı,
O həm kədərlidir, həm də qaranlıq..

Söylə, qarıcığım, nədəndir axı,

Pəncərə önünd lal dayanmağın?

Yoxsa ki,  boranın vıyıltısıyla,

Beləcə yorulub üzülmüsən sən,

Bəlkə mürügülədir, yuxuladır ya,

Səni cırıltılı səsiylə cəhrən?

Əziz qarıcığım, içək səninlə,
Kasıb gəncliyimin rəfiqəsi, gəl.

İçək dərdimizdən: hanı piyalə?

İçsək ürəyimiz yəqin şənlənər. 

Mənə nəğmə oxu arıquşudan,
De dəniz dalında necə yaşardı.

Mənə nəğmə oxu, necə obaşdan,

Qız durub ayağa su daşıyardı.

Qara pərdə çəkir boran  səmaya,
Fırladaraq qarlı burulğanları.

Vəhşi heyvan kimi ulayır o gah,
Körpə uşaq kimi gah da ağlayır.

Əziz qarıcığım, içək səninlə,
Kasıb gəncliyimin rəfiqəsi, gəl.

İçək dərdimizdən: hanı piyalə?

İçsək ürəyimiz yəqin şənlənər. 

1825

ruscadan tərcümə

11. 02. 2022, Samara

+++++++++++++

Александр ПУШКИН

Зимний вечер

Буря мглою небо кроет,

Вихри снежные крутя;

То, как зверь, она завоет,

То заплачет, как дитя,

То по кровле обветшалой

Вдруг соломой зашумит,

То, как путник запоздалый,

К нам в окошко застучит.

 —

Наша ветхая лачужка

И печальна и темна.

Что же ты, моя старушка,

Приумолкла у окна?

Или бури завываньем

Ты, мой друг, утомлена,

Или дремлешь под жужжаньем

Своего веретена?

Выпьем, добрая подружка

Бедной юности моей,

Выпьем с горя; где же кружка?

Сердцу будет веселей.

Спой мне песню, как синица

Тихо за морем жила;

Спой мне песню, как девица

За водой поутру шла.

Буря мглою небо кроет,

Вихри снежные крутя;

То, как зверь, она завоет,

То заплачет, как дитя.

Выпьем, добрая подружка

Бедной юности моей,

Выпьем с горя: где же кружка?

Сердцу будет веселей.

1825