BUSƏ

                                  Y.  BARATINSKİ

               

Mənə hədiyyə etdiyin busə,

Çəkilib getməz heç xəyalımdan.

Gündüz hay-küylü, gecə səsizsə,

Yenə dodaqdadır təması hər an.

Yuxunun qoynuna gəfil düşsəm,

Yuxumda nəşə duyduğum o zaman,

Coşuram, könlü salıb min həvəsə.

Oyanıram, o dəm, gedir də duman:

Xəyal itdi, mənəm, mənimlə isə,

Bir məhəbbət və üzülmüş bir can.

1820

Оставьте комментарий