Mayın iyirmi səkkizində səhər açılmamış, sizdən ayıb olmasın, arvad məni dümsüklədi ki, dur, Buş zəng vurur. Düzü, bu İraq müharibəsindən sonra Buşla aram soyuqdur, ancaq zəng vuranda xala xətrin qalmasın cavab verirəm. Hə, telefonu alıb dedim  xeyir olsun, Buş cənabları, nə qulluğun. Dedi qulluq sahibi olasan, elə zəng vurdum ki, bayramınızı təbrik eləyəm. Dedim bərəkallah, Corc bəy, öndərimizin yubileyindən iki həftə krçib, indi yadına düşmüşəm? Dedi yox, Mirzə, dövlətinizin yaranmağının doxsan illiyi münasibətilə təbrik edirəm. Ağızucu “sağ ol” deyib telefonu söndürdüm. Sonra eşitdim ki, məndən sonra Bakıya zəng vurub möhtərəm prezidentimizi təbrik edib, onun da qanını qaraldıb…

Nə yubiley, ə? Nə bayram, ə? Yalan deyirəmsə, Mirzə Əlili fəxri xiyabanda Zəlimxan Yaqubla bir qəbirə  qoyasınız, o gün acığımdan arvada beş-altı çəkdim. Dedi Mirzə, mənim nə təqsirim var? Dedim kim bilir, bəlkə baban müsavat əskəri olub, Rəsulzadəyə dəstək verib, sizin tayfaya döyülmək halaldır. Bizim arvad dilini saxlayan deyil, dedi Rəsulzadə nə pislik eləyib xalqa, dövlət yaradıb dana. Dedim ondan kim xahiş eləmişdi dövlət yaratsın? Neynirdik biz elə dövləti? Neynirdik o boyda ərazini? Neynirdik o cür parlamenti ki, orda cürbəcür partiyalar ola, debatlar gedə, arvad-uşaq da bu pozğunluğa baxıb yaman günə qala? Bəs biz müsəlman deyilik? Bəs bizim qeyrətimiz yoxdur? Bizim bir dövlətimiz var ki, öndərimiz yaradıb, sonra da tapşırıb oğluna.

Bizim arvad kimi tərs yer üzündə yoxdur, qayıdıb mənə deyə ki, yaxşı dövlətdirsə, niyə gedib yaşamırcsan orda? Qolaylanıb bir yaxşı şillə vuracaqdım ağzının qstqnə, ancaq elə bu dəmdə Şirvan bəy qapıdan girib dedi ki, Mirzə, həmişə belə mehriban olasınız, gəlmişəm hər ikinizi yubiley konsertinə çağırım…

Şirvan bəylə çoxdan salamım var, keçə bilmədim, arvadı da götürüb getdim məclisə. Şirvan bəyə tapşırdım ki, danışanda gücü qoysun milli öndərə, de ki, o vaxt Rəsulzadə, Topçubaşov bir səhvdir eləyiblər, onlara aid olmayan işdən yapışıblar. Bizim dövlətimizi də, xalqımızı da yaradan öndərdir. Allah onun heykəllərini birə beş artırsın, oğlunun prezidentliyini ömürlük eləsin.

Konsertdə bir təhər tab gətirib oturdum. Ancaq Şirvan bəy səhnəyə çıxıb danışanda kürkümə birə düşdü. Elə bil kişini şeytan azdırdı. Bir kəlmə də nə öndərdən, nə möhtərım prezidentdən dedi. Arvadın qolundan tutub tez aradan çəxdım. Dedim belə yerdə adam tez ləkələnər.  Onsuz da naxçıvamlılar Buşla salaməleykimə görə məndən çox incikdirlər…

Sonraö eşitdim ki, AzTV işləri düzəldib, allah bütün kanalların ömründən kəsib versin ona. Samaranın tədbirindın məulumat verəndə Şirvan bəyin adından deyiblər ki, öndərimizdən belə danışdı, möhtərəm prezidentimizdən heylə danışdı. Sağ olsun Hacı Faiq, düzüb-qoşub. Mən, düzü, özümə görə qorxurdum. Bilirəm ki, möhtərəm prezidentimizin üzü gəlməyəcəkdi, İordaniya kralına, Misir prezidentinə deyəcəkdi, onlar da mənə zəng vurub utandıracaqdılar ki, Mirzə, bəs sən niyə müxalif bayramlara gedib regional lideri darıxdırırsan…

Şükür allaha, bəla sovuşdu. Ancaq arvadı necə vurmuşamsa, indiyəcən qulağına dərman tökdürür. Yalan deyirəmsə, mənə neft gəlirindən bir manat da çatmasın, çox tərs arvaddır. Zənnim məni aldatmır, zatında müsavatçılıq var…

                                      Mirzə ƏLİL

                                                        03.06.08 Samara