Namiq Qadir oğluna

Əgər məkan daralar

Qəfəslik həddə qədər,

Hər an qiyamət olar,

Zamansa əbədiyyət.

 

Başının üstdə dəmir,

Dəmir ayağın altda.

Pələng qardaş, ha gəmir –

Nə sınar, nə diş batar.

 

Canın odundan yanar,

Qızıl dili bəlkə də —

Buzlu çubuqlarına,

Barmaqlığın söykədir.

 

Hiddətinə basılmır,

Metal müqaviməti.

Çubuqlarda damlalar

Axır ancaq – bu nədir?

 

Əriyən buzmu, qarmı,

Bunlar göz yaşıdır ya?

Eh, bunun fərqi varmı

Naqqal tamaşaçıya?…

 

               yanvar 2006, Samara