L’obélisque de Paris

Yarsız və yoldaşsız bir obeliskəm,
Qoyulduğum bu yer bezdirir məni,

Həm yağış, həm duman, qar və qırov həm,
Dondurur dağılmış böyürlərimi.

 

Od tökən səmanın gur ocağında,
Yanıb qızarardı mənim şpilim.

Daimi qüssədən ağarır indi,
Burda göyün rəngi mavi də deyil.

 

 

Luksorun kölgəli divarlarının,
Və sütunlarının indi önündə,

Gülrəng qardaşımdan azca aralı,

Dayana biləydim kaş ki, yenidən.

 

 
Donuq, hərəkətsiz  maviliklərə,
Al-qırmızı ucum qalxa, sancıla.

Qumların üstündə mənim kölgəmə,
Günəşin yerişi düşüb yazıla.

 

 

Əbədiyyət yatır mənim möhtəşəm,

Daşımda, günlərin bir günü Ramzes,
Qopardı, elə bil çəngə otam mən,

Və bir oyuncağa çevirdi Paris.

 

 

Əcayib şeylərə gözü dikilən,

Mən bir keşikçiyəm qranit bədən,
Bir yanımda saxta məbəd dikəlir,

Deputatlar evi bir tərəfimdə.

 

 

On altıncı Lui eşafotuna —

Mənasından mərhum bir monolitə,

Qoydular sirrimi, o, beş min ilin,
Unutqanlığını ötər çəkidə.

 

 

Başımı bulaylr üzlü sərçələr,
Yığılıb gəlirlər dəstə bağlayıb.

Qaraleylək, bir də toğlu götürən,
Ağappaq lələkli, qızıl ayaqlı.

 

 

Senasa qaraca bir küçə arxı,
Kirli axınların yaratdığı su.
Bulanır ayağım, bir zaman axı,
Onu Nil öpərdi, sular atası.

 

 

Sağğalı ağarmş qoca, nəhəng Nil,
Lotusdur, qamışdır onun saçları.
Həmişə əyili camdan əndərir,
Qumlaqçılar üçün o, timsahları.

 

 

Böyük fironların haçansa qızıl,

Sədəfli faytonu ötüb yanımdan.

İndisə bir minik böyrümü cızır —

Sonuncu kraldır beləcə gedən.

 

 

Bir vaxt mənim qədim daşım önündən,

Kahinlər keçirdi alnında nişan.

Qəribə qayıqlar Nildə gedərdi,

Bayraqları qızıl, rəngləri əlvan.

 

 

Ancaq indi isə bu miskin sütun,
Durur arasında iki fontanın.

Buradan görünür kurtizan qadın,
Necə ekipajda rahat uzanıb.

 

 

İlin əvvəlindən sonuna qədər,

Görürəm burjua hərəkətdədir.

Palataya sarı gedir Solonlar,
Arturlar meşəyə üz tutub gedir.

 

 

Nə qədər eybəcər skelet qalar,
Ah, görün yüz ildə bu bəd tayfadan!

Nə tabutları var, nə bağlanıblar,

Qalıqları yatar taxta-tuxtada.

 

 

Yox burda çürüntü-dağıntılara,

Davamlı yeraltı dəfn yeri də.

Əsrlərlə belə mağaralara,

Nəsillər gömülüb yuxuya gedir.

 

 

Müqəddəs torpağı ieroqliflərin,

Kahinlər qoruyan dərin sirlərin.

Sürtüb pyedestalın orda tininə,
Caynaq itilərdi sfinks səbrlə.

 

Orda ayaq altda səslənir kript,

Qırğı yuvasında çıxarır bala,

Qəlbim, qədim Misir, səni istəyir,

Daşım da göz yaşı axıdıb ağlar.

 

Fransızcadan tərcümə

16-18.10. 2018

Samara