Le château du Souvenir

Əllərim alnımda, ayaqlarımı,

Ocağa uzadıb arzulayıram,

Bozumtul keçmişi necə adlayıb,

Qayıdım Xatirə qalasına mən.

 

 

Duman tənzifiylə örtülür evlər,
Ağaclar, düzənlər, dağ yamacları.

Baxsa da gözlərim dirəklərə hey,

Yenə də aldadır yol ayrıcları.

 

Gedirəm, sağımda-solumda qalır,
Yox olmuş dünyanın xarabalığı.

Həndəvəri sirli dumanlar alır,
İşarır haləsi unutqanlığın.

 

 

Fəqət yox, qəfildən şəffaf, həm də ağ,

Xatirə yeriyir yol qırağıyla.

Ariadna kimi qoyur ovcuma,

Əlindəki kiçik sap yumağını.

 

 

Yolu tanıyıram mən indən belə,
Örpəkli günəş də çıxır yenidən.

Xeyli uzaqdakı qülləli qala,
Görünür açıqca meşənin üstdən.   

 

Günün ömrü gedir gün qaralmada,
Qalınlaşan xəzəl onu gizlədir,

Qədim, tanış yolu mamır alıbdır,
Ensiz qaytan kimi uzanıb gedir.

 

 

Ətrafı ağuşa alır böyürtkən,

Sərir həndəvərə liana toru.

Yolumdan budağı kənar edərkən,
Qayıdır üzümə şillə də vurur.

 

Çataraq talanın bir bucağına,

Nəhayət, görürəm malikanəni.

Damlarında yanğın avadanlığı.

Qüllədə qarovul köşkü var yenə.

 

 

Ancaq tüstü çıxmır buxarılardan,
Mavi şöləsini qata səmaya.

İşıqlanan bircə pəncərə yoxdur,
Şöləni görəsən, bir insanı ya.

 

Dayaqlar, zəncirlər sınıb körpüdə,
Baxırsan, mərciyə bənzəyir sular

Onların sarı-boz ləkələrindən,
Kanalın səthində sanki pərdə var.

 

 

Tamam həndəvəri basıb sarmaşıq,
Yox elə deşik ki, baş uzatmaya.

Kim ona üz versə harda, dolaşır,

Boyin-boğazına, az qalır boğa.

 

Artırma görünür ay işığında

Onu öz zövqüylə dəyişir zaman,
Dayanmaq bilmirdi ağır yağış da,
Paltom süngər idi, hopurdu leysan.

 

Həyəcan içində itələyirəm

Qapını, açılır cırıltısıyla.

Soyuq hava gəlir, mağara ətri,
Kifiylə burnumu sanki dalayır.

 
Tikanı göynədən, deşən gicitkən,
Geniş əl-qol açan ayıpəncəsi,

Seçırık həyətin küncünü məskən,
Baldırğan altında günləri keçir.

 
Qədim pilləkəni qoruyan iki,

Mərmər monstrun üstünə enir,

Mən burdan gedəndə hələ ki kiçik,

Ağacın kölgəsi, indi nəhəngdir.

 

 

Şir kimi qaldırıb pəncələrini,
Onlar qətiyyətlə durur yolumda.

Bəyaz baxışları dindirir məni,

Mənsə sirli sözü pıçıldayıram.

 
Keçirəm, başını bir an qaldırıb,
Qoca it yuxuya gedir yenə də.

Ayaq səslərimsə əks-sədalar,
Doğurur onların yatdığı küncdə…

 

Fransızcadan tərcümə

04-05. 10. 2018

Samara