Premier sourire du printemps
İnsan gecə-gündüz fəna işiylə,
Əlləşib-vuruşub düşərkən əldən,
Leysanlar da gedə, Mart gülümsəyər,
Xəlvətdə hazırlar yazı yenə də.
Gecə, bütün aləm yuxulayarkən,
Gözə görünmədən çəkər sığal da,
Qızçıçəklərinin yaxalarını,
Qızıl düymələri silib parladar.
Gəzər o, bağları üzümlükləri,
Sənətkar bərbərə işiylə bəzər,
Sanki qu quşunun bəyaz tüküylə,
Badamın saçını pudralar, düzər.
Təbiət yataqda hələ dincəlir,
Mart gəzib-dolaşır adamsız bağı.
Qızıl gülün təzə qönçələrinə,
Al-yaşıl məxmərdən qəşəng don taxır.
Atüstü bəstələr solfeciolar,
Qarataqoyuqlara zümzümə elər.
Çöllərə qargülü yoxumu sancar,
Meşəliklərsə bənövşə əkər.
Qulaq şəkləyərək ürkək maralın,
Fontandan sərin su içdiyi yerdə,
Zanbaqlarda gümüş zınqrovları,
Görünməz əliylə dənələyər də.
Qırmızı çiyələk otların altda,
Gizlədir gələsən, tapıb yığasan.
Yaşıl yarpaqlardan hörər çalma da,
Səni incitməyə günəş yanğısı.
Sonra tamamlayar işini bütün,
Bitər təbiətdə hakimiyyəti
O zaman aprelə üzünü tutub
Deyər: “Bahar, gələ bilərsən indi!”
Fransızcadan tərcümə
19-20. 10. 2018
Samara
xeyrulla xayal 