MİXAİL LERMONTOV ARZU

LERMONTOV

Желанье

 

Zindan qapısını açın taybatay,

Günün işığına gözüm təşnədir.

Yəhərləyin mənə qarayallı at,
Gətirin qaragöz gözəli bir də.

Qoyun mavi çöldə bircə dəfə mən,
Çapım o qarayal atı bircə an;

Qoyun taleyimdən əsirgənilən,

Əzəldən həmişə mənə yad gələn,
Ömrə, azadlığa baxım yaxından.

 

Ağacdan qayrılma bir qayıq verin,
Çürüyüb-dağılan oturacaqlı,
Saçaqlı-süzülmüş və boz yelkəni,

Şiddətli yelləri çox qucaqlayıb.

Çıxaram qoynuna mən dənizlərin,
Qayğısız olaram, həm də ki, təkcə.

Gəzib dolanaram mavi düzləri

Yaxşıca çarpışıb məzələnərəm,
Girdablar coşaraq hədə gəlincə.

 

 

Mənə saray verin göyə ucalan,
Yaşıl bağlar olsun dörd tərəfində.
Kəhrəba bənzərli üzüm hər zaman,
Qoy şirəyə gəlsin tənəklərində.
Şirin şırıltısı fəvvarələrin,

Qoy mərmər salonda nəğmə yaratsın.
Cənnət xəyalıyla xumarkən, məni,

Tozla isladaraq, həm xoş, həm sərin,

Gah yuxuya versin, gah da oyatsın.

1832

Ruscadan tərcümə

16-17. 05. 2019, Samara

 

Желанье

Отворите мне темницу,
Дайте мне сиянье дня,
Черноглазую девицу,
Черногривого коня.

Дайте раз по синю полю
Проскакать на том коне;
Дайте раз на жизнь и волю,
Как на чуждую мне долю,

Посмотреть поближе мне.

 
 Дайте мне челнок досчатый
С полусгнившею скамьей,
Парус серый и косматый,
Ознакомленный с грозой.
Я тогда пущуся в море
Беззаботен и один,
Разгуляюсь на просторе
И потешусь в буйном споре
С дикой прихотью пучин.

 
Дайте мне дворец высокой
И кругом зеленый сад,
Чтоб в тени его широкой
Зрел янтарный виноград;
Чтоб фонтан не умолкая
В зале мраморном журчал
И меня б в мечтаньях рая,
Хладной пылью орошая,
Усыплял и пробуждал…

1832