ЗАВЕЩАНИЕ

Səninlə oturaydım,

Qardaşım, ikilikdə,
Deyirlər ki, dünyadan,
Az qalıb köçüb gedəm.

Yollanırsan evə sən,
İndi…Düzünü desəm,
Heç mənim taleyimlə,

Qayğılanan yox elə.

 

 

Olsa əgər soruşan,

Xatırlanarsa adım,
De güllə yarasından,
Ürəyim parçalandı.

Öldüm çar uğrunda mən,

Bizim təbiblər, denən,
Naşıdır… Ana yurda,

De məndən salam-dua.

 

 

Atamla anam çətin,
Sağ qala sən gedənə.

Onları istəməzdim,

Düzü, salam dərdə mən.

Sağ olsa əgər biri,
De yazmağa ərinir.

De yürüşdədir alay,
Gözləməsinlər daha.
Orda qonşu qızı var…

Düşünürəm haçandan

Ayrılmışıq! Soruşmaz
O məni… Sən hər halda,
Nə olub, danış ona,
Ürəyi boş olana

Nə qəm? Lap ağlasın da –

Həftə keçməz, unudar!

1840

Ruscadan tərcümə

13 may 2019, Samara

 

ЗАВЕЩАНИЕ

Наедине с тобою, брат,
Хотел бы я побыть:
На свете мало, говорят,
Мне остается жить!
Поедешь скоро ты домой:
Смотри ж… Да что? моей судьбой,
Сказать по правде, очень
Никто не озабочен.
А если спросит кто-нибудь…
Ну, кто бы ни спросил,
Скажи им, что навылет в грудь
Я пулей ранен был;
Что умер честно за царя,
Что плохи наши лекаря
И что родному краю
Поклон я посылаю. Читать далее →