À un poète aveugle

Sağ ol, şair! Gəlmisən səcdəgahıma mənim
İlahi qonaq kimi, açır dühanı dilin.

Yanır qızıl haləsi nurlu sətirlərinin
Ulduz dairəsinə düşürəm mən elə bil.

Oxu, oxudu Milton! Oxu! Oxudu Homer.
Yarıb keçər şairin duyğusu toranları.

İşıqlı bir dünyanı qaranlıqda kor görür,
Bədəndə göz sönəndə, ruh gözü işıqlanır.

Fransızcadan tərcümə

19.05. 2019, Samara

À un poète aveugle

Merci, poète ! — au seuil de mes lares pieux, 
Comme un hôte divin, tu viens et te dévoiles ; 
Et l’auréole d’or de tes vers radieux 
Brille autour de mon nom comme un cercle d’étoiles. 
Chante ! Milton chantait ; chante ! Homère a chanté. 
Le poète des sens perce la triste brume ; 
L’aveugle voit dans l’ombre un monde de clarté. 
Quand l’oeil du corps s’éteint, l’oeil de l’esprit s’allume.

Paris, mai 1842.