Fərdi kompüterdə, bloknotda ya,
Yazdığın, qoşduğun yığılıb qalır,

Nə bir soruşan var, nə də ad tutan,
Nə ölkən tanıyır, nə də ki, xalqın.

Bəlkə də bu, pisdir (harası axı?),
Yaxşı tərəfləri daha çox ancaq.

(Elə hər tərəfdən deyilmi yaxşı?)

Demək, ölməmisən, hələ başın sağ!

Ritual xidmətin ən gözəlini,
Ölsəydin, bəlkə də, göstərərdilər.

Korteji gələrdi limuzinəlrin,

Morqa, adamlar da dəstələnərdi.

Bəlkə AZTV-də küyə düşərək,
Sənin ölümündən xəbər verərdi,
Ancaq təəssüf ki, həmişəki tək,
Çoxu yalan bilib şübhələnərdi…

Nəinki adını çəkərdi hamı,

“Mərhum” deyərdilər hələ önündə.

Dəfn bitər-bitməz  “irsi mərhumun”,
Ciddi ədəbiyyat sayılar indi…

Bioqrafiya da düzüb-qoşarlar,

Uğursuz məhəbbət, daşürək gözəl…

Guya neçə yerdə neçə uşaq var,

Beş-altı şəhərdə…mənə bənzəyən…

Hələ yazardılar dissertasiya…

Dissertasiyalar… yazdırardılar…

İrəli gedərdi filologya,
Kimsə akademik adı alardı…

Deyərdilər «mərhum», «mərhumun» irsi…

Deyərdilər yalan, deyərdilər gop.

Sənin o dünyada turardı hirsin,
Çığırıb deyərdin “yalançının lap…”

Axtarıb-tapan yox – fikir eləmə,

Heç yerdə çəkilmir adın – darıxma.

Cahangirin oğlu, sevin, qəm yemə,

Adın çəkilmirsə, deməli, sağsan…

27.06. 2018

Samara