Şirvan Mürvət oğluna həsr olunur
Nə il, nə aydı bəlkə
Ömrümün qalan vaxtı.
Ya həftə, ya il çəkər,
Bəlkə qalan saatdır.
Mənə ömürdən qalan,
Bəlkə çəkiyə gəlməz.
Əzizləyib qoyasan,
Aptek tərəzisinə.
Bəlkə olub-qalanı,
Yüyrək saniyələrdir.
Bəlkə nöqtə qaralır,
Bir ulduzun yerində.
Macal tapmaz son udum
Hava çıxa sinəmdən –
Ömrü borcla yaşadım,
Borclu da gedərəm mən…
15-16 fevral 2005, Samara
