Uğultu yatdı. Və mən səhnədəyəm,

Dayanmışam qapıya söykənərək.

Sanki göylrədən axan səssə bu dəm,

Başıma anladır nələr gələcək.

 

Neçə yüz durbinin gözündən axan,

Gecə toranlığı gözümdə itir.

Sən əgər, mümkünsə, tanrım, atam

Bu əcəl camını məndən yan ötür.

 

İnamlı fikrinə qəlbimlə varam,

Və hazıram bu rolu oynamağa.

Qızışır indi fəqət özgə dram,

Və bu yolluq məni əsirgə daha.

 

Fəqət bütün gediş qərarlanmış,
Və dönülməz olub yolun sonu da.

Mən tək, aləm riyaya aldanmış,

Bir su içmək deyil ömür yaşamaq.

1946

Tərc.: avq.—sent. 1987