Uğultu yatdı. Və mən səhnədəyəm,

Dayanmışam qapıya söykənərək.

Sanki göylrədən axan səssə bu dəm,

Başıma anladır nələr gələcək.

—

Neçə yüz durbinin gözündən axan,

Gecə toranlığı gözümdə itir.

Sən əgər, mümkünsə, tanrım, atam

Bu əcəl camını məndən yan ötür.

—

İnamlı fikrinə qəlbimlə varam,

Və hazıram bu rolu oynamağa.

Qızışır indi fəqət özgə dram,

Və bu yolluq məni əsirgə daha.

—

Fəqət bütün gediş qərarlanmış,

Dəfolunmazdır indi son, heyhat.

Mən tək, aləm riyaya aldanmış,

Bir oyun yox, ağır sınaqmış həyat.

1946

Tərc.: avq.—sent. 1987